WALANGYA akala ko ngayon ko na malalaman ang gender ni Kiti-Kiti, hinde pa pala! Aruuy ko po! Pumunta kame sa clinic kaninang 1p.m tapos nag-fill-up ng sandamakmak na papers. Pinaihi ako ng babae tapos may stick na binigay saken, idawdaw ko daw dun sa pinagihian ko for protein check ata or something, nakalimutan ko na. Katanga ko pa at nalaglag ko yung stick habang naghuhugas ako ng kamay, buti nandun parin ung resulta kase kung wala, paiihiin nanaman ako. Sabe 1:30p.m daw kame tatawagan, sus 1:45p.m na wala parin. Aba! Kainit ng nerves!
Pag pasok sa loob, wala naman ibang sinabi kundi tungkol sa pagiging healthy ko-- mga tanong na nakakairita ng sagutin kase ilang beses ko ng sinagot. Pinag-intay kame nung nurse, para dun sa doktor na chi-check saken, ng pagkatagal-tagal. Ipa-pap sana ko kaso 22 weeks na daw ako (BIRUIN NYO YON?! AKALA KO 20 WEEKS PALANG AKO!) kaso nde pwede, saka nalang daw kapag tapos kong manganak. Blood and glucose test after August 5th. Sakit sa bangs ng lahat ng pangyayare! Super daming kelangang gawin kaya napakaswerte rin talaga ng mga lalake dahil tuli lang ang pinakamahirap na bagay na dadanasin nila sa buhay samantalang kaming mga babae, nakooo!
Expected ko makikita ko na pututoy or pepe ni baby pero wala naman. Nde pala sila nagu-ultrasound dun although kelangan ko na talaga dahil dapat 20th week ko palang dapat nagpa-detailed ultrasound nako. Tatawag nalang daw sila para sa date at time ng detailed ultrasound ko at hopefully next week na mangyare ang pag-ultrasound na yan para malaman ko ng ang totoong lukso ng dugo ng anak ko dahil nde ko matanto, mukang babae na mukang lalake eh kase ang likot! Nakakainis talaga! Excited na excited pa mandin ako tapos wala naman palang ultrasound tapos ang tagal tagal pa naming nag intay dun. BWISET!
Good news naman, healthy kame ni baby :) Tama lang ung measurement ng tummy ko for a 5-month tummy =D Tapos narinig namin ni mudra ung heartbeat ni baby! OMG. It sounds so cute at gusto ko na talagang lumuha ng bonggang bongga dun sa loob ng lab nila. Napakasaya ko talaga dahil alam kong buhay na buhay sya :) I love my baby so much!
Pag pasok sa loob, wala naman ibang sinabi kundi tungkol sa pagiging healthy ko-- mga tanong na nakakairita ng sagutin kase ilang beses ko ng sinagot. Pinag-intay kame nung nurse, para dun sa doktor na chi-check saken, ng pagkatagal-tagal. Ipa-pap sana ko kaso 22 weeks na daw ako (BIRUIN NYO YON?! AKALA KO 20 WEEKS PALANG AKO!) kaso nde pwede, saka nalang daw kapag tapos kong manganak. Blood and glucose test after August 5th. Sakit sa bangs ng lahat ng pangyayare! Super daming kelangang gawin kaya napakaswerte rin talaga ng mga lalake dahil tuli lang ang pinakamahirap na bagay na dadanasin nila sa buhay samantalang kaming mga babae, nakooo!
Expected ko makikita ko na pututoy or pepe ni baby pero wala naman. Nde pala sila nagu-ultrasound dun although kelangan ko na talaga dahil dapat 20th week ko palang dapat nagpa-detailed ultrasound nako. Tatawag nalang daw sila para sa date at time ng detailed ultrasound ko at hopefully next week na mangyare ang pag-ultrasound na yan para malaman ko ng ang totoong lukso ng dugo ng anak ko dahil nde ko matanto, mukang babae na mukang lalake eh kase ang likot! Nakakainis talaga! Excited na excited pa mandin ako tapos wala naman palang ultrasound tapos ang tagal tagal pa naming nag intay dun. BWISET!
Good news naman, healthy kame ni baby :) Tama lang ung measurement ng tummy ko for a 5-month tummy =D Tapos narinig namin ni mudra ung heartbeat ni baby! OMG. It sounds so cute at gusto ko na talagang lumuha ng bonggang bongga dun sa loob ng lab nila. Napakasaya ko talaga dahil alam kong buhay na buhay sya :) I love my baby so much!
No comments:
Post a Comment